کد مطلب:141712 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:130
ام وهب، همسر عبدالله بن عمیر
«اووهب» دختر «عبدالله» و همسر «عبدالله بن عمیر الكلبی» و مادر «وهب نمریه قاسطیه» است. [1] او وارد معركه جنگ شد، در حالی كه به شوهر خود می گفت: «پدر و مادرم فدای تو، آری، تو ای مرد در راه پاكان نسل محمد صلی الله علیه و آله و سلم مبارزه كن» [2] عبدالله، - شوهر او - هر چه كرد تا همسرش را به خیمه برگرداند موفق نشد. آن زن پیراهن همسرش را می كشید و می گفت: «انی لن ادعك دون ان الموت معك؛ تو را رها نمی كنم تا
با تو كشته شوم» امام با مشاهده او فرمود: «از خاندان پیامبرتان جزای خیر بینید، به خیمه برگرد چون بر زنان و بانوان جهاد نیست» پس او به جانب خیمه گاه بازگشت. [3] .
روز عاشورا پس از حمله شمر و یارانش به جانب چپ سپاه امام، «عبدالله بن عمیر كلبی» به اسارت گرفته شد و به شهادت رسید. بعد از شهادت وی ناگهان همسر باوفایش، ام وهب خود را به بالین او رسانید و در كنار او نشست. خون از صورت او برگرفت و این گونه می گفت: «هنیئا لك الجنة، اسأل الله الذی رزقك الجنة ان یصحبنی معك؛ [4] بهشت بر تو گوارا باد، از خداوندی كه بهشت را روزی تو گردانید طلب می كنم مرا همنشین با تو قرار دهد».
با تو كشته شوم» امام با مشاهده او فرمود: «از خاندان پیامبرتان جزای خیر بینید، به خیمه برگرد چون بر زنان و بانوان جهاد نیست» پس او به جانب خیمه گاه بازگشت. [3] .
روز عاشورا پس از حمله شمر و یارانش به جانب چپ سپاه امام، «عبدالله بن عمیر كلبی» به اسارت گرفته شد و به شهادت رسید. بعد از شهادت وی ناگهان همسر باوفایش، ام وهب خود را به بالین او رسانید و در كنار او نشست. خون از صورت او برگرفت و این گونه می گفت: «هنیئا لك الجنة، اسأل الله الذی رزقك الجنة ان یصحبنی معك؛ [4] بهشت بر تو گوارا باد، از خداوندی كه بهشت را روزی تو گردانید طلب می كنم مرا همنشین با تو قرار دهد».
[1] ابصار العين، ص 227.
[2] «فداك ابي و امي، قاتل دون الطيبين ذرية محمد صلي الله عليه و آله».
[3] تاريخ الامم و الملوك، ج 5، ص 430؛ الكامل في التاريخ، ج 2، ص 564؛ اعيان الشيعه، ج 1، ص 603، وقعة الطف، ص 218؛ الارشاد، ج 2، ص 101.
[4] تاريخ الامم و الملوك، ج 5، ص 438.